"Gdy sen opada mi na powieki a morfeusz przyćmiewa umysł niebiańską muzyką, zaczynam dostrzegać przeszłość z kamienia, wyrytą głęboko w mej krwi i wspomnieniu, na drodze dzikiej, głęboko w nocy, tabun upiorny walczy o życie, wśród morza ognia przedziera się z rżeniem szaleńczo drąc ziemię, orając kopytem, budzę się wtedy lękając straszliwie przeszłości co w innych dawno już zgasła, bo wciąż rozdziera mnie wewnętrzny smutek, nie mogę wybaczyć że śmierć tak okrutna"

Wstyd jak cholera napisałem to po tym jak się uchlałem Teqilą